رئیس حوزه علمیه اصفهان گفت: ثواب توبه در شب قدر از هر عبادتی بالاتر است و پذیرش توبه از جمله بزرگ‌ترین الطاف خدا بر بندگان است.

 به گزارش مدیر سایت آیت‌الله حسین مظاهری در مراسم احیای شب‌ قدر در مسجد حکیم اصفهان با اشاره به آیه 53 سوره زمر اظهار داشت: در این آیه چند تاکید منحصر به فرد از جانب خداوند خطاب به انسان گناهکار شده و از آن جمله به کار بردن لفظ خاص "بنده من" نسبت به اوست.
وی افزود: پروردگار مهربان با این لغت ویژه، خطاب به فرد خطاکار فرموده، ای بنده من که بر خود ستم کرده‌ای، از رحمت خدا مأیوس مشو، زیرا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.
این مرجع عالی‌قدر شیعه با تاکید بر اینکه در این آیه از واژه رحیم استفاده شده است و نه رحمان، تصریح کرد: واژه رحیم به بندگان خاص خدا اطلاق می‌شود و به کار رفتن آن در انتهای این آیه به آن معناست که زمانی که بنده گناهکاری توبه می‌کند مورد رحمت خدا قرار می‌گیرد و از بندگان مخلص خدا و مقربین درگاه او می‌شود.
وی به شأن نزول‌های مختلف  آیه 53 سوره زمر اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از این شأن نزول‌ها مربوط به قاتل حمزه عموی پیامبر بود که هیچ کس باور نمی‌کرد توبه او قبول شود و دیگری نیز مربوط به جوانی بود که کار بسیار ناپسندی کرده بود، در حدی که حتی پیامبر نیز از دست او عصبانی شد اما این آیه به صورت جداگانه در هر دو مورد نازل شد و فرد خطاکار مورد بخشش خداوند قرار گرفت.
آیت‌الله مظاهری ادامه داد: بنابراین از آیات قرآن و روایات این گونه برداشت می‌شود که هر قدر گناه بزرگ باشد، حتماً پس از توبه بخشیده می‌شود و شخص گناه‌گار مورد رحمت خدا واقع می‌گردد.
وی با بیان اینکه در جلسات ویژه شب‌های قدر اگر توبه واقعی صورت گیرد رحمت خدا همه مردم را در برمی‌گیرد، اضافه کرد: برپایی مجالس شب‌های قدر مختص شیعه بوده و قرآن بر سر نهادن نیز با الهام از معصومین و به منظور شفیع قرار دادن قرآن و اهل بیت (ع)، در راستای آمرزش گناهان و استجابت دعاست.
رئیس حوزه علمیه اصفهان دفع بلاها را از جمله برکات این مجالس برشمرد و افزود: گرچه با وجود فساد اخلاقی فراگیر جوامع امروزی، بندگان مستحق عذابند، ولی این‌گونه مجالس علاوه بر اینکه سبب عفو گناهان و نظر لطف خدا به بنده می‌شود، برای اجتماع نیز مفید بوده و سبب دفع عذاب‌های دنیوی از جامعه می‌گردد.
وی استجابت دعا را نتیجه توبه واقعی دانست و بیان داشت: نخستین شرط توبه واقعی، توبه لفظی است، یعنی با زبان خدا را نیایش کردن و دومین شرط، توبه دل است، به این معنا که توبه لفظی از عمق وجود نشأت گرفته باشد و دل نیز از انجام گناه پشیمان باشد.
آیت‌الله مظاهری ادامه داد: مرتبه سوم توبه، هم‌سو بودن عمل با زبان و دل است و عزم فرد خاطی بر اینکه دیگر گناه نکند و در همه آیات توبه، این سه مرحله برای توبه واقعی بیان شده است.
وی در پایان افزود: پس از توبه واقعی آیه "یبدل الله سیئاتهم بالحسنات" تحقق می‌یابد و خداوند با رحمت بی‌انتهای خود پرونده سیاه گناهان فرد خاطی را می‌بندد و سیئات را به حسنات تبدیل نموده و توبه مقبول درگاه احدیت واقع می‌شود.